Η παρούσα εργασία αποτελεί μια εθνογραφική έρευνα μικρής έκτασης η οποία μελετά τις αντιστάσεις και αντιδράσεις μαθητών και μαθητριών στο σχολικό πλαίσιο. Με θεωρητικό υπόβαθρο τη Φουκωϊκή θεωρία, τις αρχές της συμβολικής αλληλεπίδρασης και της θεωρίας της αντίστασης αλλά και αξιοποιώντας αντίστοιχες έρευνες καταγράφουμε και αναλύουμε τις πρακτικές των μαθητικών υποκειμένων στο κανονιστικό και πειθαρχικό σχολικό πλαίσιο. Παρατηρήθηκε πως τα μαθητικά υποκείμενα αντιστέκονται στους κανόνες που αφορούν τη χρήση του σχολικού χώρου,
του χρόνου αλλά και την εργασία που τους επιβάλλεται θεσμοθετημένα. Οι μαθητές/τριες αμφισβητούν και εναντιώνονται στη σχολική εξουσία που ασκείται καταχρηστικά από τους εκπαιδευτικούς, στο κακής ποιότητας μάθημα, στους/στις εκπαιδευτικούς που είναι απόμακροι και δείχνουν αδιαφορία για το μάθημα αλλά και για το αν τα ίδια τα παιδιά μαθαίνουν. Τα μαθητικά υποκείμενα φαίνεται πως επιδιώκουν διαρκώς να νιώσουν έστω και στιγμιαία ελευθερία, αυτοκυριαρχία και συνεπώς να διαμορφώσουν την υποκειμενικότητά τους υιοθετώντας ρόλους και τρόπους δράσης διαφορετικούς από τους κυρίαρχα προβλεπόμενους.