Η ερευνητική αυτή εργασία πραγματοποιείται σε μια επαγγελματική σχολή χορού της Αθήνας και συγκεκριμένα αντλεί οπτικοακουστικά δεδομένα από το μάθημα σύγχρονου χορού και συνεντεύξεις από την εκπαιδευτικό και 4 σπουδάστριες. Εκκινεί από μια μικροσκοπική ανάλυση της διεπίδρασης που αναδεικνύει τις τοπικές σχέσεις μεταξύ των συμμετεχουσών/όντων μέσα από το πρίσμα της πολυτροπικότητας, εμβαθύνει στη μελέτη των παιδαγωγικών πρακτικών και τη μορφή που παίρνει η εξουσία στην αίθουσα διδασκαλίας χορού και καταλήγει σε μακροσκοπικές προεκτάσεις συνδέοντας την εκπαιδευτική διαδικασία με ευρύτερα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα στο χώρο του χορού. Χρησιμοποιείται η μεθοδολογία της ανάλυσης συνομιλίας μέσα από μια πολυτροπική οπτική (multimodality), υπογραμμίζοντας τη σημασία της ολιστικής αντιμετώπισης της αλληλεπίδρασης, όπου γλώσσα και σώμα βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και σε μη ιεραρχική σχέση μεταξύ τους. Η εργασία αντλεί από έναν πλούτο θεωρητικών προσεγγίσεων και ερμηνειών (Goffman – δραματουργικό μοντέλο, Bernstein – παιδαγωγικοί κώδικες και παιδαγωγικές σχέσεις, Foucault – έννοιες πειθαρχίας, επιτήρησης κ.α.) με σκοπό την αντιμετώπιση της διδασκαλίας χορού ως ολιστικής και πολυεπίπεδης διαδικασίας που διαπερνάει όλες τις πτυχές των εμπλεκόμενων στη μάθηση. Στο επίκεντρο του ερευνητικού ενδιαφέροντος βρίσκεται η διασύνδεση του τοπικού πλαισίου της διδασκαλίας με ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες και η ανάδειξη της σημασίας της παιδαγωγικής διάστασης της διδασκαλίας στην επαγγελματική εκπαίδευση χορού.