Η παρούσα μελέτη εστιάζει στη διερεύνηση των εμπειριών των ομόφυλων γονιών στη σχέση τους με το σχολείο των παιδιών τους επιχειρώντας να αναδείξει τις απόψεις, τις σκέψεις και τις αντιλήψεις τους στη διάδραση τους με το σχολικό θεσμό. Στόχος της έρευνας είναι να μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο οι ομόφυλοι γονείς αντιμετωπίζουν, αλλά και αντιμετωπίζονται από το σχολείο, καθώς και το πώς συμμετέχουν σε αυτό. Μέσα από την ποιοτική διερεύνηση που πραγματοποιήθηκε και πιο συγκεκριμένα μέσα από τις 10 συνεντεύξεις με γονείς ίδιου φύλου γίνεται φανερό ότι ο ετεροκανονικός λόγος παραμένει κυρίαρχος με αποτέλεσμα την αορατότητα της ομογονεϊκότητας στο σχολικό πλαίσιο. Πιο αναλυτικά, τα ευρήματα της παρούσας μελέτης αναδεικνύουν την απουσία συμπερίληψης των ομογονεϊκών οικογενειών ως αποτέλεσμα των ετεροκανονιστικών αντιλήψεων και του κανονιστικού λόγου του αναλυτικού προγράμματος και των σχολικών εγχειριδίων. Επιπλέον, η έρευνα τονίζει τις ρητές και τις υπόρρητες μορφές ομοφοβίας με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπες οι οικογένειες, καθώς και τις τακτικές που οι ομόφυλοι γονείς υιοθετούν για να τις αντιμετωπίσουν. Τέλος, τα ευρήματα ολοκληρώνονται με μια θεματική που εστιάζει στις κοινωνικές αλλαγές που ενδεχομένως να επέλθουν στο μέλλον τόσο μέσα από τις ρωγμές στην ετεροκανονικότητα όσο και μέσα από το αίτημα για θεσμική αναγνώριση των ομογονεϊκών οικογενειών.