Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει τη μεθόδευση των ναζιστικών πρακτικών και διώξεων εναντίον των Ρομά. Για την θεωρητική πλαισίωση της διπλωματικής εργασίας αναλύεται η ευγονική και ο κοινωνικός δαρβινισμός ως προθάλαμος του ιδεολογικού εξτρεμισμού, ο οποίος κυριαρχεί πριν από την επικράτηση του εθνικοσοσιαλισμού αλλά και κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος. Επιπλέον, μελετούνται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως χώρος εγκλημάτων, ρύθμισης του πληθυσμού, εφαρμογή του φυλετικού ρατσισμού, βιοπολιτικής και θανατοπολιτικής. Παράλληλα, εστιάζεται στην μελέτη των επιμέρους πρακτικών και διώξεων που συντελέστηκαν από το ναζιστικό καθεστώς την περίοδο 1933- 1945 εναντίον της συγκεκριμένης ομάδας. Τέλος, μελετάται η περίπτωση του Άουσβιτς – Μπίρκεναου και συγκεκριμένα του τμήματος BIIe το οποίο αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τον θάνατο των Ρομά που προέρχονταν κυρίως από την Γερμανία και την Αυστρία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η βιβλιογραφία στην ελληνική γλώσσα είναι ισχνή ενώ στην αγγλική, περιορίζεται σε συγκεκριμένες, πρώιμες έρευνες, ζήτημα που εντείνει την ανάγκη για περισσότερη διερεύνηση.