Institutionalization and ‘subjectivation’: the construction of subjectivity in orphanages
Η παρούσα διπλωματική αναλύει το ορφανοτροφείο και τη δομή του, όπως αυτά απεικονίζονται στο έργο του Γκόφμαν. Η ανάλυσή του αποτελεί το βασικό σημείο αναφοράς για τις δυο κύριες λειτουργίες των ορφανοτροφείων, αρχικά ως χώρο φιλοξενίας ορφανών και στη συνέχεια τον ρόλο τους ως ιδρύματα. Τα ορφανοτροφεία, όπως αυτά αναφέρονται σποραδικά στο βιβλίο του Γκόφμαν «Άσυλα», αποτελούν υποκατηγορία αυτού που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως ολοπαγή ιδρύματα, δηλαδή χώρους οριοθετημένους, των οποίων η λειτουργία σχετίζεται με την αφομοίωση και την κανονικοποίηση των ορφανών. Επιπροσθέτως, θεωρίες σχετικά με την παιδική ηλικία θα ληφθούν υπ’ όψιν προκειμένου να εξεταστεί το παιδί ως άνθρωπος του οποίου η εξέλιξη επαφίεται στην προστασία και την επίβλεψη υπεύθυνων ενηλίκων. Σε αυτό το πλαίσιο, θα προσδιοριστεί η σχέση της παιδικής υποκειμενικότητας και η αλληλεπίδρασή της με την εξουσία, όπως αυτή προκύπτει βασισμένη στο έργο του Φουκώ. Τέλος, ο στόχος της εν λόγω διπλωματικής είναι να χρησιμοποιήσει τα προαναφερθέντα θεωρητικά πλαίσια, προκειμένου να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η συγκρότηση των υποκειμενικοτήτων επηρεάζεται από τη επιτήρηση, την αφομοίωση και την κανονικοποίηση που ασκείται πάνω στα ορφανά.